Ni hao!

Hans Bousie
07 sep 2011

Is verzet effectiever van binnenuit of van buitenaf? Die discussie is van alle tijden en vindt nu weer plaats rond het bezoek van onze schrijvers aan China.

Een aantal jaren geleden was China Schwerpunktland in Frankfurt en de Duitse autoriteiten zorgden er op verzoek van de Chinese overheid voor dat Tibetaanse demonstranten niet op het Buchmesse-terrein werden toegelaten. Dit om te voorkomen dat men de Chinezen voor het hoofd zou stoten. Tja…, het voor het hoofd stoten van wie dan ook is natuurlijk niet zo aardig. Maar als je in ogenschouw neemt dat de Chinese overheid haar onderdanen nogal voor het hoofd stoot door voor meer dan 70 beschreven misdaden, waaronder fraude en belastingontduiking, de doodstraf op te leggen, dan valt zo’n demonstratief “voor het hoofdstootje” eigenlijk wel mee zou je zeggen.

De eeuwige vraag is natuurlijk wat je er mee zou bereiken als je je al dan niet openlijk verzet. Zolang niet iemand daar een eenduidig antwoord op kan geven lijkt me dit een legitieme discussie. Moeten onze Nederlandse schrijvers, op bezoek in China, zich nu wel of niet openlijk verzetten tegen de onderdrukking van hun collega’s in China?

Wat mij tegen valt is het niveau waarop die discussie gevoerd wordt. Mijn hart ligt bij degenen die zich openlijk opwinden. Dat dat door de tegenstanders wordt afgedaan als “dat typisch Hollands vingertje” lijkt op het eerste gezicht wat merkwaardig. Is er iets mis aan waarschuwen en signaleren? Nemen we het ouders kwalijk als ze hun kinderen waarschuwen voor het oversteken van een drukke weg? Bedoeld zal echter zijn dat je door het heffen van een vinger een zekere morele superioriteit ten toon spreidt. En dat helpt niet in het overbrengen van je boodschap.

Ik vind dat de discussie wel op niveau moet worden gevoerd. Zo snap ik niet dat Van Dis meent dat een land als China “nu eenmaal een dictatuur nodig heeft”. En snap ik nog minder dat Ramsey Nasr en Herman Koch klagen dat er van hen als schrijvers meer verwacht wordt dan van ondernemers en toeristen…..Hallo? Heren schrijvers, dat kunt u toch niet menen? Vindt u werkelijk dat zij die van het woord hun werk maken, zich niet meer verantwoordelijkheid mogen aanmeten dan van hen die met het woord hun reet afvegen? Kom nou toch.

Daarnaast denk ik dat de Chinezen ook wel een punt hebben. Het kritiek hebben op “het mensenrechtenbeleid” van de Chinese overheid lijkt me een veel te breed begrip. Ook in andere landen worden mensenrechten met voeten getreden. De meeste landen ter wereld zijn dictatoriaal geregeerd. Het zogenaamde vrije Westen, dat onlangs nog de morele overwinning vierde op het verwerpelijke (Oostblok) Communistische systeem, waarbij ten onrechte de zwakkere medemens een beetje omhoog werd gehouden, lijkt aan haar eigen succes ten onder te gaan. Het ongebreideld kapitalisme eist haar tol. Particulieren en ondernemers zuchten onder het juk van de financiële wereld. Kapitalisme is niet het antwoord op communisme. Zowel in ons systeem als in het Chinese wordt het individu vermorzeld.

Mij lijkt de beste methode van het aan de kaak stellen van misstanden in gesprek met Chinezen deze. In elk gesprek met de Chinese overheid sommen onze vrije westerse jongens voortaan eerst een rijtje misstanden in eigen huis op en bieden daarvoor openlijk hun excuses aan. Vluchtelingenstromen gepaard aan openlijke vreemdelingenhaat, falende sociale netwerken, dictatuur van het monetariaat en vult u verder maar in. Nadat herhaalde keren met het voorhoofd de grond is geraakt van nederigheid omdat de Chinezen nu eenmaal sommige zaken beter geregeld hebben dan wij, is het tijd om de Chinezen op hun beurt te wijzen op de gruwelijke misstand van een falende trias politica en een gebreidelde uitingsvrijheid. En of dat openlijk of in alle beslotenheid dient te gebeuren lijkt me een individuele keuze.

Naar
boven