Refurbishment & Overhaul stond er jarenlang op een loods van Prorail vlak bij station Haarlem. Waarom het er op stond heeft me altijd verbaasd. De tekst was in koeienletters gericht op slechts de treinreizigers. Mij verbaasde dat Prorail zich sowieso op de treinreiziger richt en waarom zoiets dan in het Engels moet? Er staat zoveel als”oplappen en reviseren”, zet dat er dan op als je wilt communiceren.

Welnu, ik ben zelf geen haar beter en schakel naadloos over naar de volgende anglicismen: destination, convenience en etail. Waarom ik dat in het Engels doe? Omdat het lijkt dat de ontwikkelingen binnen het Nederlandse winkellandschap zich in toenemende mate laten bepalen door de ontwikkelingen in de Verenigde Staten en daar spreken de meeste mensen nu eenmaal Engels.

Vorige week werd mij door een winkelketen gevraagd mijn visie op de entertainmentbranche te geven en dan met name gericht op de rol van de winkel. Ik verwacht dat er drie mogelijkheden zijn om als winkel meerwaarde, lees omzet te behouden. In de eerste plaats zijn daar de destination stores, dat zijn de winkels zoals ik die vorige week beschreef, zoals boekhandel de Vries. Een ander treffend voorbeeld van destination stores zijn de Game Mania winkels in Nederland en Vlaanderen. Omdat mensen van heinde en verre naar die winkels trekken, is het niet nodig om op A-locaties te gaan zitten, Game Mania winkels vindt je dus zelfs op industrieterreinen. Daar waar de huren laag zijn, kun je veel vierkante meters gebruiken om aan je beleving vorm te geven, je onderscheidt je door je assortiment.

Dan zijn er de convenience-stores. Voorbeelden van convenience-stores zijn Albert Heijn, maar ook de Ako-vestigingen op de stations. Er gaan maar weinig mensen voor de lol naar de AKO, dat is nou typisch een winkel waar je inrent, aankoopt en weer uitsprint. In een dergelijke winkel met hele dure vierkante meters moet je je richten op bestsellers.

Tot slot zijn er de webwinkels, die onderscheiden zich door assortiment en gemak waarmee kan worden aangeschaft. Je kunt er alles vinden en je hebt het binnen een dag in huis. Maar het is heel lastig om onderscheidend te zijn op het web. Dat ben je eigenlijk alleen maar door omvang, een voorsprong zoals die van Bol is niet eenvoudig vast te houden.

Zie hier alle soorten van winkels waarmee je de oorlog (lees de crisis) kunt winnen. In dat licht is de verkoop door ECI van haar winkels een briljante zet. Je kunt natuurlijk besluiten die winkels om te vormen tot hetzij convenience, hetzij destination stores, maar beide keuzes dwingen tot grote investeringen, niet alleen in verbouwingen, maar ook in marketing. Door de winkels te verkopen, houdt ECI niet alleen geld in kas, maar krijgt het er zelfs geld bij. En als ECI niet voor fysieke winkels kiest, dan mag u drie keer raden waar het geld naar toe gaat. Ook al denken Caroline Damwijk en Hans Gelauff van niet, ik denk dat Bol.com haar borst nat kan maken.