Blendle heeft in ieder geval niet te klagen over aandacht en centen. Aandacht kreeg ze onder andere in De Wereld Draait Door, waar medeoprichter Alexander Klöpping vaste gast aan tafel is. Geld kregen ze van het Stimuleringsfonds voor de Pers.

Uitgevers zijn overduidelijk enthousiaster over Blendle dan over bijvoorbeeld eLinea. Ja, dat haalt je de koekoek. Even kort het verschil. Bij Blendle moet je betalen voor alles wat je leest, dus de veellezer betaalt het meest. Per artikel ben je tussen de 20 en 90 cent kwijt, aldus Blendle. Als je tien artikelen leest ben je dus al minimaal 2 euro kwijt en maximaal 9. Bij eLinea gaat men uit van het Spotify model, het all you can read mechanisme. Voor een tientje in de maand (net zo duur als Spotify, net zo duur als Netflix) kun je alles lezen wat je wilt.

Probleem bij eLinea is tijd (en dus geld). Het model van eLinea is volgens mij op den duur het enige model dat gaat werken. Vraag is alleen of de initiatiefnemers er niet te vroeg mee zijn. Met name krantenuitgevers staan niet te springen om in eLinea te stappen. Je ziet dat uitgevers voorlopig en masse kiezen voor Blendle. Met partijen als de Volkskrant, NRC en Vrij Nederland, om er maar eens een paar te noemen, heb je je lezers wel te pakken. En dus zal Blendle op korte termijn succesvoller zijn dan eLinea.

Het argument is dat eLinea zou kannibaliseren op hun eigen omzet. Als eLinea een succes wordt, waarom zou je dan nog een abonnement nemen op een krant zo is de vraag? Dat is inderdaad een hele goede vraag. Ik denk zeker dat eLinea een deel van de abonnees zal wegtrekken. Maar de vraag is of angst voor kannibalisme een eigenlijk argument is. Ik weet zeker van niet. De angst voor kannibalisme heeft ook lang de boventoon gevoerd in de discussie rond de businessmodellen in muziekland. Maar daar is uiteindelijk het besef doorgedrongen dat als er te kannibaliseren valt, het ook zeker gaat gebeuren. En dus kun je maar beter op je eigen businessmodel kannibaliseren dan dat een ander het doet.

Het argument van de uitgevers is dus kortzichtig. Uit angst marktaandeel te verliezen durven ze wel in een veel te duur model als Blendle te stappen en niet in eLinea. Blendle te duur? Ja natuurlijk, ga maar na. Ik ga toch niet bijna een euro betalen voor het lezen van één artikel? Ik kan al zo veel gratis lezen op internet en dus ga ik daar niet apart (zoveel geld) voor betalen. En als je je daarnaast bedenkt dat Blendle de veellezer straft, dan straffen ze dus hun potentieel beste klanten, dat is in de muziekindustrie een slecht idee gebleken. Daar bleken de grootste gratis downloaders ook nog eens degenen te zijn die het meeste kochten. Grootgebruikers moet je te vriend houden.

Maar eLinea kost toch ook geld? Ja, maar toch voelt dat anders. Ik betaal een tientje in de maand aan Spotify, dat wordt automatisch afgeschreven, dus dat merk ik niet. En elke keer dat ik Spotify gebruik heb ik de ervaring van gratis. Zo zal het met eLinea ook gaan. eLinea kost je 120 euro per jaar, ik heb nu net de acceptgiro voor NRC in de bus gekregen, die kost 107 euro per kwartaal. Ik denk dat veel mensen het aantrekkelijk zullen vinden als ze alle kranten en alle tijdschriften kunnen lezen voor maar 120 per jaar. Even los van de vraag of mensen daarnaast toch hun abonnement op hun lijfblad zullen houden.

En dan kom ik weer bij het begin van mijn verhaal. Dan moeten wel alle kranten en tijdschriften beschikbaar zijn. En als de uitgevers besluiten voorlopig niet in eLinea te stappen en wel in Blendle? Dan zal dat op korte termijn het einde betekenen van eLinea en op iets langere termijn alsnog het einde van Blendle. En als we dan iets verder kijken dan onze neus lang is? Dan zal eLinea 3.0, als intrinsiek succesvol model, gaan winnen. Het is te hopen dat de oprichters van eLinea een lange adem hebben, net zo’n lange adem als Spotify nodig had voordat het omarmd werd. En hebben ze die niet, dan is het te hopen dat de oprichters van Blendle, alsnog het model van eLinea zullen omarmen.