Gealarmeerd door het deemoedig bericht van Lucy Vermij, de hoofdredactrice van Boekblad, en daarmee mijn baas, werd ik geattendeerd op jouw observaties over de branchevreemde kopers van Droomboek. Je zult het niet geloven, maar ik heb het hele gedoe gemist en werd er pas door de deemoed van Lucy op geattendeerd. Monique Burger je wijst er, mijns inziens volkomen terecht, op dat er een tweedeling in onze samenleving is. Je hebt ons soort mensen, dat zijn mensen die boeken kopen, op een fatsoenlijke partij stemmen, schrikken als er iemand boos op ze wordt, braaf belastingen betalen, een advocaat inhuren als ze een probleem hebben. En je hebt hullie. Hullie zijn de PVV-ers, de ongewassenen, zij die er op slaan als er iets tegen zit, zij die niet lezen, zij die geen computer hebben of internet aansluiting. En normaal gesproken lopen die twee groepen elkaar straal voorbij. Ze hebben zeg maar geen last van elkaar. En nu opeens heeft Eppo bedacht dat we die branchevreemden in groten getale de toonbank over moeten trekken en verdomd het lukt. Tegen elke verwachting in is de oplage van Droomboek sneller uitverkocht dan iedereen kon dromen. En ja dat komt omdat ook de branchevreemden de winkel hebben weten te vinden. Of ze er ooit nog een keer terug durven komen is overigens vraag 2. Er is geen soort winkel ter wereld met een zo hoge drempel als een boekwinkel, nou vooruit een specialist in kinderporno wellicht, daar durf je met goed fatsoen toch eigenlijk ook niet naar binnen.

Wat mij treft is dat je door zoveel kritiek getroffen wordt. Mijn vraag zou zijn, klopt je observatie niet of mag je die niet hardop uiten? Heeft niet iedereen die het goed heeft, een hekel aan ellende. En als je een terechte hekel hebt aan ellende, heb je dan ook niet begrijpelijkerwijs een hekel aan mensen die ellende uitstralen? Is het niet diep menselijk om leedvermaak te hebben, zijn leukere filmpjes denkbaar dan filmpjes van mensen die op hun muil vallen? Zijn mensen niet stiekem voor hele hoge straffen voor misdaden die ze zelf wel zouden willen plegen, maar waar ze te schijterig voor zijn? Ik wil dolgraag een bank beroven, ik zou heel graag een oplichting uitdenken waarmee ik 30 miljoen in 24 uur pin. Ik zou het erg leuk vinden om mijn muziek keihard te zetten, heel veel te drinken in een kroeg. Stomme opmerkingen te maken, te boeren en te winden (en nog wel erger dan dat). Maar ik doe het allemaal niet, omdat ik bedenk dat als ik dat mag, hullie het ook mogen. Ik ben heel blij dat ik in een kakdorp woon waarin ik slechts lees over hard drugs en criminaliteit en straatroven. Bij mij in de straat is een Albert Heijn en daar hangen wel eens jongeren op een kluitje. Als ik daar langs loop en ik nies hard, dan stuiven ze van schrik alle kanten op. Dat is mijn wereld en ik ben er blij mee.

Lieve Lezer

Kortom mijn wereld is, zoals die van Monique en van iedereen die dit stukje leest, overzichtelijk. En dus schrik je je het apelazarus als je opeens met die andere wereld wordt geconfronteerd. En gelooft u mij lieve lezer, dat Monique echt niet iets beschrijft wat ze nog nooit eerder heeft gezien. Ze heeft wel een winkel in Bos en Lommer hè, niet in Bloemendaal of Wassenaar. Bos en Lommer was ooit toen ik er woonde, en is dat wellicht nu nog, een arme buurt. Een buurt waarin je nu juist wel geconfronteerd wordt met ellende. Een buurt waarin veiligheid niet vanzelfsprekend is. En als Monique dan opbiecht dat ze er niet rouwig om is dat ze hullie normaal gesproken niet in haar winkel krijgt, dan is dat toch verschrikkelijk voorstelbaar? Ze mag het van mij vinden. Of ze het dan ook nog mag zeggen, laat ik graag aan u.

Laat ik ook een duit in het zakje doen. Als ik een winkel had dan wilde ik daar niet hebben: de schreeuwers, de onfatsoenlijken, de brutalen, de onaangepasten, samengevat hullie. Ik weet nu, die houd je allemaal buiten met een pin only beleid. Maar ik zou ook en vooral niet in mijn winkel willen hebben de schijnheiligen en de hypocrieten, de ballen, de over het paard getilden, de elitairen, de grachtengordel fetisjisten, zij die denken dat een modaal inkomen ongeveer 100.000 euro is, zullie dus. De vraag is alleen of ik niet zwaarder geschut nodig heb dan pin only om ook zullie buiten te houden. Als ik een winkel had kortom, verkocht ik alleen maar boeken aan mezelf.