Eindelijk is Baboom van start. Baboom? Ja dat is een nieuwe muziekstreamingdienst. Een soort Spotify dus? Nou ja, en nee. Het principe is hetzelfde, althans voor de gebruiker. Die kan kiezen uit gratis toegang, onderbroken door reclame of een tientje betalen per maand. Niets nieuws onder de zon dus voor de Spotify gebruiker.

Baboom wordt echter als Robin Hood in de markt gezet. Want wat is er mis met Spotify? Spotify betaalt voor de rechten aan de labels en die betalen dan weer door aan de artiesten. En met dat laatste is wat aan de hand. De labels houden angstvallig de contracten met Spotify voor zichzelf, vraag voor de grap maar aan je label als artiest of je even het contract met Spotify in mag zien, kun je lachen. Maar uit wat er af en toe naar buiten komt kunnen we afleiden dat de labels de inkomsten uit Spotify gebruiken zoals ze gewend zijn met inkomsten om te gaan. Namelijk pas uitkeren aan artiesten nadat de “kosten” er af zijn. Grosso modo hebben we het dan over 10% van de PPD (Price Published to Dealer, oftewel de verkoopprijs aan de handel) voor de artiest. De rest is “kosten”.

En daar zit hem nu net de pijn. Bij Spotify zijn er nauwelijks kosten voor de labels. Er zijn geen retouren, er is geen marketingbijdrage, er is geen distributie, er hoeven geen clips te worden aangeleverd, er gaat niks kapot, er zijn geen misprints. Nee het gaat om materiaal dat kant en klaar op de plank ligt, dat digitaal wordt aangeleverd, en waarmee dus gewoon extra verdiend wordt. Nagenoeg (er is immers nog een postje overhead) alle inkomsten zijn pure winst. En dus zou je je kunnen voorstellen dat labels afdragen nadat ze die minieme kosten hebben gerecouped. Spotify claimt dat het gemiddeld een halve eurocent per stream betaalt (www.spotifyartists.com). Dus 0,25 cent voor de artiest? Dat met andere woorden labels en artiesten (en auteursrechthebbenden) de inkomsten zouden delen. Nou, dat gebeurt niet. Sony is in de VS (door 19 Recordings) zelfs voor de rechter gesleept omdat ze een te groot deel van de buit voor zichzelf zou houden. Al dit gesteggel zit veel artiesten niet lekker en dus was het wachten op Baboom dat belooft alles anders te doen.

Eerst even de achtergrond van Baboom, ooit bedacht door Kim Dotcom (u kent hem vast nog wel van MegaUpload en mega inkomsten voor Kim zelf). Kim heeft zich inmiddels teruggetrokken maar het project is zonder hem doorgegaan.

Baboom belooft dat 90% van de omzet voor de artiesten is. Wauw, 90% dat zijn nog eens percentages, Spotify draagt 70% af, maar aan de labels, die op hun beurt dus weer aan de artiesten moeten afdragen. Goed nieuws dus voor de artiesten? Nee. Lees de kleine lettertjes. In de algemene voorwaarden van Baboom lezen we dat de artiest er zelf voor moet zorgen dat hij alle rechten gecleard heeft. Met labels, met cbo’s, met producers, tekstdichters, componisten, managers etc. etc. Nou forget it dus. Dat gaat de gemiddelde artiest niet lukken. Artiesten die Baboom willen gebruiken zullen of altijd beginnende artiesten zijn, die nog geen deal met label of cbo hebben en die hun eigen muziek en tekst schrijven. Of het zijn artiesten die zich van al dat rechtengedoe niets aan zullen trekken. Kortom Baboom wordt een vergaarbak van experimentele muziek en inbreukmakers. Niet zo raar dat dit idee uit de koker van Kim Dot komt.